Vertel, wie is jouw grote sportheld?
“Ruud Gullit.”
Hoe is dat zo gekomen?
“Ik heb niet een bepaald moment of wedstrijd waar ik op slag idolaat werd van Ruud Gullit. Het was ook niet omdat we dezelfde naam hadden, hoewel dat misschien onbewust wel heeft meegespeeld. Ik was zelf zes jaar oud toen Gullit de overstap maakte van Haarlem naar Feyenoord en zijn carrière een enorme vlucht nam. Na een matige generatie hadden we als Nederland eindelijk weer een topvoetballer in spe. Alles in hem sprak me aan: zijn charisma, uitstraling, zijn enorme power en leiderschap. Hij stond op 10 (midden-midden), maar kon op alle posities uit de voeten. Hij bemoeide zich altijd met het spel, nam het team op sleeptouw, en was overal bij betrokken. Hoewel hij op technisch gebied niet de allerbeste was, maakte zijn snelheid en fysiek hem ontzettend all-round. Zo was hij tijdens het EK’88 niet in grootse vorm, maar met zijn aanwezigheid, altijd een stapje extra, sleuren, gaten trekken voor anderen, wist hij toch het verschil te maken.”
Welk moment staat symbool voor jouw liefde voor Gullit?
“Zijn transfer in 1987 van PSV naar AC Milan maakte Gullit voor mij definitief een voetbalgod. Hij ging voor bijna 17 miljoen gulden (7,7 miljoen euro, red.) naar Italië, en was toen de duurste voetballer ooit. Dit werd breed uitgemeten in de media. Hij stond op de voorpagina’s van alle kranten, ieder programma op tv en radio besteedde aandacht aan hem. De invloed die Max Verstappen nu heeft op de Formule 1, had Gullit in zijn tijd op voetbal. Iedereen volgde vanaf dat moment het Italiaanse voetbal op de voet, en dat Gullit in zijn eerste seizoen bij Milan direct landskampioen werd, zorgde voor een ware mania. Maar ook buiten het veld sprak hij me enorm aan. Toen hij in 1987 als ‘s werelds beste voetballer de Ballon d’Or mocht ontvangen, droeg hij die prijs op aan Nelson Mandela.”
"De invloed die Max Verstappen nu heeft op de Formule 1, had Gullit in zijn tijd op voetbal."
“Een eerder moment dat mij bijstaat is zijn prachtige stift voor PSV tegen Haarlem. Wat veel mensen niet weten is dat hij dit doelpunt maakte in hetzelfde weekend als Marco van Basten zijn iconische omhaal scoorde tegen Den Bosch. Ook een geweldenaar trouwens, maar voor mij niet zo bijzonder als Gullit.”
De prachtige stift van Gullit tegen zijn oude club Haarlem.
Hoe vertaalde de adoratie voor Gullit zich naar jouw eigen leven toen?
“Op verschillende manieren. Zo kreeg hij zijn eigen voetbalschoenenlijn, eerst bij Adidas, toen bij Lotto. Hij speelde daarop, dus moest ik daar ook per se op voetballen. Ook had hij een eigen rubriek in het tijdschrift Voetbal Magazine, waar hij vragen van kinderen beantwoordde. Ik stuurde iedere maand een vraag in, maar helaas zonder resultaat. Verder werd op televisie iedere zondagavond Studio Italia uitgezonden, gepresenteerd door Emile Schelvis. Hiermee bereikten de prestaties van Gullit, en later ook Van Basten en Rijkaard, alle Nederlandse woonkamers, ook die van ons. En ik had uiteraard, zoals je als jonge fan dat destijds deed, een poster van Gullit op mijn slaapkamer. Mijn moeder heeft zelfs voor het EK’88 een rastapetje voor mij gemaakt, die ik het hele toernooi heb gedragen.”
Draag je de adoratie voor Gullit nu nog altijd met je mee?
“Gullit is de achtergrond van mijn Twitter-account. Telt dat? Wat nog altijd op mijn bucket-list staat, is een selfie met hem. Ik zit nu al 18 jaar in de sportmarketing, maar heb Ruud Gullit helaas nog nooit zelf mogen ontmoeten. Ik denk dat ik hem niet eens iets zou willen vragen, maar zou bedanken voor zijn spel en inspiratie. Deze herinneringen zijn me het meest waardevol. Het is belangrijk dat hij behouden blijft voor het voetbal. Als hoofdtrainer lijkt het er niet meer van te komen, maar als boegbeeld voor het voetbal is er geen betere te vinden.”
